در این مقاله به موضوع عکاسی پرتره و وضعیت های نوری خواهیم پرداخت. وقتی تازه عکاسی را شروع کرده بودم، هر کتاب و مطلبی که در مورد عکاسی می خواندم از نور حرف می زد. خیلی زود نور تمام ذهن من را به خود مشغول کرد. به آدم ها خیره می شدم و به این نگاه می کردم که نور چگونه بر روی صورت شان افتاده است.
هر وقت بیرون می رفتم به زاویه و جهت تابش نور دقت می کردم و این که نور در ساعات مختلف روز چگونه عمل می کند و چه کیفیتی دارد. با این حال، به نظر می رسید که هر چه بیشتر دنبال نور می گشتم کمتر قادر به دیدن اش بودم و کم کم داشتم ناامید می شدم.
اما سرانجام یک روز بعد از ماه ها اندیشیدن به نور، توانستم آن کیفیت زیبا، نرم و درخشان نور و قابلیت آن در ایجاد حس و حال های متفاوت را درک کنم.
[irp posts=”1235″ name=”پرتره در شب و نور کم”]
همان طور که می دانید نور نقش مهم و عمده ای در شیوه و سبک عکاسی ما ایفا می کند و من می توانم یک کتاب کامل در مورد آن بنویسم اما در این جا فقط قصد دارم عکاسی پرتره و وضعیت های نوری صحبت کنم.
سایه باز
سایه باز (یا سایه در فضای باز) نقطه ای میان نور آفتاب و سایه است. سایه می تواند توسط یک ساختمان، درخت، دیوار یا هر چیز دیگری ایجاد شود.
در هنگام عکاسی در سایه باز، حتما مطمئن شوید که نور کافی به قسمت سایه منعکس می شود. انتخاب بخش هایی که دارای دیواره ها یا کف های سفیدرنگ یا پاستلی رنگ هستند می تواند حجم نور را افزایش دهد زیرا نور از سطوحی که دارای رنگ روشن هستند بیشتر منعکس می شود.
علاوه بر این، نور بازتاب یافته از این سطوح، درخششی نرم، باوقار و یکدست بر روی سوژه ایجاد می کند.
عکس بالا در سایه باز گرفته شده است. اکر دقت کنید در دو طرف تصویر مرز میان نور و سایه کاملاً مشخص است. من سوژه را جایی قرار داده ام که نور به سمت او منعکس شود.
جهت نگاه سوژه
نکته دیگری که در هنگام عکاسی در سایه باز باید به آن دقت کنید، جهت نگاه سوژه است.
اگر جهت نگاه سوژه اشتباه باشد، این حالت می تواند باعث شود که عکس تخت و بی حال به نظر آید. دقت کنید که نور از کدام سمت می آید و از مدل خود بخواهید که به همان سمت نگاه کند. از سطوح منعکس کننده یا یک رفلکتور برای انعکاس و هدایت نور به سمت سوژه استفاده کنید.
[irp posts=”1287″ name=”ترکیب بندی کلاسیک در عکاسی پرتره”]
با این کار، هم نور صورت را روشن می کند و همین طور نورهای زیبای داخلی چشمی را نیز خواهید داشت. عکاسی در سایه ی باز محدود به زمان خاصی نیست و شما می توانید در هر موقعی از روز در آن عکاسی کنید.
اما بهترین زمان برای عکاسی در سایه باز، نیمه روز است که خورشید در وسط آسمان قرار دارد و در هنگام عکاسی پرتره باعث ایجاد سایه های تندی بر روی صورت می شود.
آسمان ابری
روزهای ابری از روزهای موردعلاقه عکاسان برای عکاسی است. عکاسی کردن در این حالت، شبیه حالت قبلی است فقط با این تفاوت که در هر جایی می توانید عکاسی کنید و نیازی به پیدا کردن سایه نیست. با این حال، باید حواس تان باشد که نور از چه سمتی می تابد.
در واقع در این حالت، ابرها حکم یک دیفیوزر بزرگ را پیدا می کنند که نوری نرم و یکدست ایجاد می کنند. در هنگام عکاسی در یک روز ابری، همیشه به این دقت می کنم که خورشید کجای آسمان قرار گرفته است.
[irp posts=”2393″ name=”تکنیک‌های عکاسی پرتره در نور شدید”]
حتی اگر نتوانم خورشید را در پشت ابرها ببینم، سعی می کنم حدس بزنم که در چنین روزی و ساعتی احتمالا خورشید در کجای آسمان قرار دارد. علاوه بر این، نرم افزارهای موبایلی بسیاری وجود دارد که به شما بگوید که در هر لحظه خورشید در کجای آسمان قرار گرفته است.
تصویر پایینی در یک روز ابری تیره و بارانی گرفته شده است. می خواستم مطمئن شوم که چهره و صورت مدل کاملا نور بگیرد. در مورد این عکس، هرچند نمی توانستم خورشید را از پشت ابرها ببینم اما می دانستم که پشت سر من قرار دارد. همان طور که ملاحظه می کنید، علی رغم این که مدل من دقیقا رو به خورشید است اما هیچ سایه تندی روی صورتش ایجاد نشده است.
بسیاری از عکاسان تازه کار در روزهای ابری و بارانی عکاسی نمی کنند زیرا در ظاهر نور کم و بی حال است اما با نگاهی دقیق تر می توان به کیفیت جذاب نور پی برد. من بعضی از بهترین عکس هایم را در روزهایی مثل این گرفته ام.
نور پشت (بک لایتینگ)
نورپردازی از پشت اگر درست انجام گیرد، می تواند به خلق تصاویری دراماتیک و تاثیرگذار منجر گردد. رسیدن به چنین مهارتی به تمرین زیادی نیاز دارد ولی ارزشش را دارد.
شیوه های مختلفی برای قرار دادن خورشید در قاب تصویر وجود دارد. شما می توانید آن را پشت مدل تان قرار دهید هم درخارج قاب و هم کاملا دورن قاب. هر کدام از این حالت ها، جلوه خاصی ایجاد می کند و هم چنین بر میزان شعاع های نوری که در تصویر ثبت می شود نیز تاثیرگذار است.
در هنگام نوردهی از پشت، نورسنجی شما نقش مهمی در میزان موفقیت تصویر شما ایفا می کند. عکاسی در حالت دستی (Manual) به شما در گرفتن عکس های بهتر کمک می کند.
من همیشه صورت مدل را نورسنجی می کنم معمولا قسمت زیر آن چشم مدل که به من نزدیک تر است. هرچند شاید این کار باعث سوختن و بیش از حد روشن شدن بعضی از نقاط روشن در پس زمینه یا اطراف مدل شود اما درخششی در تصویر ایجاد می کند که جذاب است.
علاوه بر این شایان ذکر است که بعضی دوربین ها وقتی رو به خورشید گرفته شوند، خیلی عملکرد بالایی ندارند و شاید دچار اشکال شوند. و در این حالت استفاده از سایه بان لنز می تواند مفید و راهگشا باشد.
با این حال، گاهی اوقات حتی این کار هم جواب گو نیست و متوجه می شوید که لنز قادر به فوکوس کردن نیست. در چنین شرایطی، سعی کنید با نگه داشتن دست خود در بالای لنز و مسدود کردن مسیر نور، یک نقطه سایه برای دوربین ایجاد کنید تا بتواند روی آن فوکوس کند.
این راهکار در اکثر موارد موثر واقع می شود اما اگر نشد، راهکار دیگر استفاده از گزینه فوکوس دستی است.
نکته
یکی از بهترین نکات در خصوص عکاسی پرتره و وضعیت های نوری برای عکاسان تازه کار این است که همیشه اول به دنبال نور باشید و بعد به دنبال پس زمینه.
خیلی وقت ها ما فکر می کنیم بهتر است که مدل را در مقابل یک پس زمینه جذاب و زیبا قرار دهیم اما اگر در آن موقعیت نور خوبی نداشته باشیم، چیزی که نصیب تان می شود، عکسی بی روح و بی جان است یا عکسی که بر روی سوژه سایه هایی تند افتاده است. پس مهم تر از هر چیزی، یافتن نور درست و مناسب است.
بیشتر بدانید: [irp posts=”449″ name=”شش نکته طلایی ترکیب‌بندی در عکاسی”]
منبع: DPS
قوانین ارسال دیدگاه