چگونه می‌توان با استفاده از دو منبع نور اصلی و پرکننده و رعایت یک سری نکات، یک عکس پرتره عالی گرفت؟ برای آموزش این موضوع ما به شما مطالعه مقاله “نورپردازی پرتره،تکنیک های نور اصلی و پرکننده” را توصیه می کنیم.
نور اصلی و نور پرکننده از مفاهیم اساسی عکاسی استودیویی هستند که استفاده همزمان از هر دوی آنها یک تکنیک مطمئن نه فقط در عکاسی پرتره که در زمینه های مختلف عکاسی است.
در ادامه نگاهی خواهیم داشت به چگونگی چینش ساده و ترکیب نورهای اصلی و پرکننده که میتواند منجر به یک نتیجه خارق العاده در عکاسی پرتره و دیگر زمینه های مشابه شود.
دو نور اصلی و پر کننده به لحاظ ماهیتی دو منبع نور جدا هستند که یکی از آنها کمی از دیگری قوی تر است. نور اصلی، منبع نور اصلی برای روشن کردن سوژه محسوب می شود در حالیکه نور پر کننده، حذف کننده سایه هاست.
مطالعه بیشتر: [irp posts=”386″ name=”۶ الگوی نورپردازی کلاسیک پرتره”]
این روش به دلیل فرم و عمق مناسبی که به سوژه می دهد، یک تکنیک بسیار موثر محسوب می گردد، همچنین به دلیل ایجاد سایه روشن بر روی چهره، حسی از ترکیب شکل و عمق بوجود می آورد، البته پیش از انجام هر کاری باید نورها را به درستی تنظیم کنید.
۱- چینش نورها
زمان چینش نورهای اصلی و پرکننده، بهتر است که هرکدام از منابع نور را به نوبت روشن کرده و رفته رفته به بهترین نورپردازی ممکن دست پیدا کنید. این امر باعث می‌شود تا موقع کار با دو یا چند نور استودیویی، بر اساس حدس و گمان یا آزمون و خطا کار نکنید. بهترین کار این است که نورپردازی را با قرار دادن منابع نور در موقعیت های ساعت ۸ و ساعت ۵ شروع کنید.
۲- نور اصلی را کنترل کنید
منبع نور اصلی را روشن کنید و یک عکس آزمایشی بگیرید، در این شرایط نور پرکننده باید خاموش باشد. در نظر داشته باشید که نورهای جهت دار می‌توانند به چهره بعد و عمق بدهند اما از طرفی، سایه های تند و بلندی روی گونه فرد ایجاد می‌کنند و همچنین پرتره کنتراست بالایی خواهد داشت.
نور اصلی key light
۳- نور پرکننده را کنترل کنید
در گام بعدی، نور اصلی را خاموش کرده و نور پرکننده را روشن کنید، مطمئن شوید که نوردهی قفل شده باشد (چون می‌خواهیم نوردهی بر اساس همان نور اصلی صورت گیرد)، سپس یک عکس آزمایشی دیگر بگیرید. هدف گرفتن یک پرتره آندراکسپوز است. سایه‌ی بینی نشانگر این است که نور پرکننده با زاویه‌ی مستقیم تری نسبت به نور اصلی به سوژه می‌تابد و همین مساله باعث تخت‌تر شدن نورپردازی می‌شود.
نور پرکننده
۴- نورهای اصلی و فرعی را ترکیب کنید
در گام بعدی، هر دو نور اصلی و پرکننده را روشن کرده، نورسنجی می‌کنیم و یک عکس دیگر می‌گیریم. نور پرکننده، سایه های عمیق را حذف میکند و نورپردازی یکنواختی بوجود می آورد. نسبت بین نور اصلی و پرکننده نسبتاً برابر است و این به کمتر شدن کنتراست کمک میکند، اما می‌توان برای بیشتر شدن کنتراست، میزان نور پرکننده را کاهش داد.
نور اصلی و پرکننده
تکنیک های استفاده از نور پرکننده در عکاسی محیط باز
در عکاسی پرتره با فلاش در فضای باز، از نور طبیعی هم می‌توان به عنوان نور اصلی و هم به عنوان نور پرکننده استفاده کرد.
پرتره در فضای باز
۱- گرفتن عکس آزمایشی
در موقع نورپردازی پرتره در فضای باز و با استفاده از یک اسپیدلایت (speed light) ، این امکان وجود دارد که از نور خورشید به عنوان نور اصلی و از نور فلاش به عنوان نور پرکننده یا بالعکس استفاده کنید.
درست مانند عکس قبلی، در این حالت نیز با خاموش کردن نور پرکننده، بر اساس نور اصلی یعنی نور خورشید، نورسنجی می‌کنیم که نتیجه یک پرتره با کنتراست بالاست.
پرتره محیطی
۲- اسپید لایت را به صحنه اضافه کنید
اسپید لایت را روشن کرده و آنرا در جهت مخالف زاویه تابش خورشید قرار می‌دهیم تا بتواند سایه ها را پر کند و مانع ایجاد کنتراست شدید در چهره سوژه شود. در تنظیمات دستی فلاش، قدرت آن را بر روی ۱/۲ قرار داده و همچنین یک دیفیوزر مقابل آن نگه می‌داریم تا نور نرم‌تر شود.
نور پرکننده در فضای باز
۳- سایه ها را حذف کنید
اسپیدلایت، سایه ها را پر کرده و کنتراست را کاهش می دهد، تخلیه فلاش یک مزیت دیگر هم دارد، باعث ایجاد درخششی مناسب در چشم های سوژه می گردد. در نهایت می توان قدرت اسپیدلایت را به مقادیری بالاتر از نور خورشید تنظیم کرد که در این حالت نور خورشید به عنوان نور پرکننده عمل خواهد کرد.
چه مقدار نور پرکننده؟ توضیح نسبت نور اصلی به نور پرکننده
در هر سه پرتره پائین، نور اصلی با اف ۸ نورسنجی شده است، در حالی که مقدار نور پرکننده در هر یک از عکس‌ها متغیر بوده و قدرت آن به اندازه یک استاپ کاهش یافته است.
در عکس سمت چپ، نور پرکننده معادل f/5.6 است که یک استاپ کمتر از نور اصلی است. این مقدار نسبت ۱ به ۲ ایجاد میکند، به طوری که قدرت نور اصلی دو برابر قدرت نور پرکننده خواهد بود.
در عکس وسطی، نور پر کننده معادل f/4 است و نسبت ۴:۱ ایجاد میکند. در این شرایط قدرت نور اصلی ۴ برابر نور فرعی است.
در تصویر سمت راست، نور پرکننده که معادل با f/2.8 بوده و سه استاپ کمتر از نور اصلی است، با نسبت ۸:۱ و نور اصلی قدرتی هشت برابر نور پرکننده دارد.
مطالعه بیشتر: [irp posts=”1252″ name=”سه تکنیک نورپردازی استودیویی پیشرفته”]
اما اینکه بهترین مقادیر کدام است، بستگی کامل به سلیقه و ترجیحات شما دارد. در حالت ۲ به ۱ تقریبا یک نورپردازی تخت ایجاد می‌شود و برای عکس های زیبا و مایه روشن (high key) مناسب است اما نسبت ۴ به ۱ عمق بیشتری به سایه‌ها می‌دهد. نسبت ۸ به ۱ شاید برای مدل ما بیش از اندازه باشد درحالی که می تواند برای مدل یا صحنه دیگری کاملا مناسب باشد.
اگر به مبحث نورپردازی پرتره علاقه دارید، تماشای فیلم «مبانی عکاسی پرتره» را از دست دهید.
قوانین ارسال دیدگاه