پرتره کودک و عکس خانوادگی

گرفتن پرتره های رسمی، کاری است که اکثر عکاسان انجام می‌دهند، چه خوش‌شان بیاید چه نیاید. گرفتن پرتره کودک و عکس خانوادگی مخصوصاً از خانواده درجه یک، می‌تواند هم از لحاظ تکنیکی و هم از لحاظ ترکیب بندی و نحوه کنار آمدن با سوژه یک چالش جذاب باشد.
ما در این نوشته نکاتی را با شما در میان می‌گذاریم که در خیلی از کلاس‌ها و آموزش‌های عکاسی در مورد پرتره پیدا نخواهید کرد.
به شما نشان می‌دهیم که چطور عکس‌هایی با حالت طبیعی، بی‌خبر و مستندگونه ثبت کنید؛ چطور از حرکت و جنب و جوش به ‌شکلی خلاقانه بهره بگیرید تا بتوانید عکس‌هایی خاص و منحصربفرد از خانواده‌تان بگیرید.

تفاوت پرتره رسمی و غیررسمی

بچه ها آن قدر انرژی و جنب و جوش دارند که ثبت این انرژی در استودیو کار سختی است، مخصوصاً وقتی قرار باشد پرتره‌های رسمی از آن‌ها بگیرید. اما موقع عکاسی از کودکان بهترین نتیجه همیشه زمانی به دست می‌آید که بتوانید شخصیت آن‌ها را در یک حالت طبیعی ثبت کنید.
بنابراین اولین چالش شما تشخیص شخصیت کودک است؛ مثلاً اینکه بچه‌ی خوش‌خنده‌ای است یا یک بچه پررو یا کنجکاو است یا اینکه ترجیح می‌دهد یک گوشه‌ای بنشیند و بازی کند؟
فارغ از اینکه عکس را کجا می‌گیرید، باید کاری کنید که بچه ها با دوربین غریبی نکنند. سطح انرژی بچه‌ها در ابتدای جلسه عکاسی همیشه بالاست. پس از این فرصت بهترین استفاده را بکنید و وقت را هدر ندهید. چون با گذشت زمان بچه ها خسته شده و شروع به بهانه گیری می‌کنند.

بیشتر بدانید:                 [irp posts=”1177″ name=”عکاسی از نوزادان: ۱۰ نکته طلایی “]

استفاده از ساعت طلایی

از یک ساعت اول جلسه عکاسی که یک فرصت طلایی است، برای برقراری ارتباط و دوست شدن با بچه ها استفاده کنید. از یک لنز واید استفاده کنید و برای کادربندی از داخل منظره یاب نگاه نکنید. بلکه سعی کنید دوربین را پائین نگه داشته و در حالیکه لنز رو به صورت کودک است، عکس بگیرید. کاری کنید که بچه ها به صدای شاتر عادت کنند تا هر بار با شنیدن صدای شاتر به دوربین نگاه نکنند.

ژست طبیعی

اگر بگذارید که بچه‌ها مشغول بازی شوند و از همان اول مجبورشان نکنید که ژست بگیرند، رفته رفته می‌توانید از آن‌ها پرتره هایی با حس و حال طبیعی بگیرید. مثلاً بگذارید بر روی تاب یا سرسره مشغول بازی شوند و سپس شروع به عکاسی کنید.
به بچه ها بگوئید که این جلسه عکاسی یک بازی است و اگر به حرف شما گوش دهند، به آنها جایزه می‌دهید. بعضی بچه ها زود خسته می‌شوند. پس تا وقتی انرژی دارند و سرحال اند، پشت سر هم و بدون وقفه عکاس کنید.

نکات فنی

از یک سرعت شاتر پائین استفاده کنید. دوربین را بر روی حالت اولویت شاتر یا حالت دستی قرار داده و سرعت را روی 1/30 ثانیه قرار دهید. با این کار به حس حرکت و انرژی بچه ها در تصویر افزوده می‌شود.
از یک لنز واید 24-18 میلیمتر استفاده کنید تا لرزش دوربین کمتر شود و برای منجمد کردن حرکت سوژه و واضح ثبت شدن چهره کودک فلاش را روشن کنید.
این کار به تشدید حس حرکت و جنب و جوش در تصویر کمک می‌کند. از بچه ها بخواهید که جلوی دوربین بالا و پائین بپرند یا به این طرف و آن طرف بدوند.

پرتره های اکشن خانوادگی

از وایدترین فاصله کانونی لنز استفاده کنید تا اگر خواستید تصویر را کراپ کنید، قاب خیلی بسته نشود.
برای ثبت حرکت از حالت عکاسی پیاپی (continuous) استفاده کنید.
اتوفوکوس را بر روی حالت continuous قرار دهید تا فوکوس بر روی سوژه‌های در حال حرکت باقی بماند.
برای فوکوس دقیق تر، اتوفوکوس را بر روی گزینه اتوفوکوس تک نقطه ای یا AF Point قرار دهید.

[irp posts=”411″ name=”نحوه گرفتن پرتره اکشن”]
با فرمت RAW عکاسی کنید. اگر سرعت بافر دوربین شما پائین است، بهتر است فرمت JPEG با کیفیت بالا را امتحان کنید.
برای پر کردن سایه‌های صورت، فلاش را روشن کنید.
کارت حافظه اضافی همراه داشته باشید. مخصوصاً اگر با فرمت RAW عکاسی می‌کنید یا قرار است ویدئو نیز ضبط کنید.

نحوه ثبت پرتره خانوادگی

بعد از یک ساعت طلایی اول یعنی وقتی انرژی بچه ها تخلیه شده، بهترین زمان برای ثبت پرتره های خانوادگی است. یعنی اینکه از کودک در کنار اعضاء خانواده اش عکاسی کنید. در اول بهتر است، خودتان آن‌ها را راهنمایی کنید تا اینکه به دوربین و شما عادت کنند.
یادتان باشد که برای گرفتن پرتره خانوادگی، حالت اتوفوکوس را به تک عکس (Single Shot) برگردانده و از نقطه فوکوس مرکزی استفاده کنید تا صورت و چشم ها حتماً واضح ثبت شوند.

نکات فنی

برای محو کردن پس زمینه، از یک دیافراگم باز حدود اف 5/3 یا 6/5 استفاده کنید. در مورد لنز نیز بهتر است از یک فاصله کانونی بین 70 تا 200 میلیمتر استفاده کنید تا پس زمینه، کاملاً محو ثبت شود.
از زاویه بالا عکاسی نکنید و به جای آن سعی کنید هم سطح سوژه ها قرار بگیرید. چون این کار نه تنها برای ایجاد آن ارتباط احساسی بسیار مهم است، بلکه از نظر فنی نیز در این حالت دیدن کل چهره راحت تر است.

نحوه گرفتن عکس های خانوادگی بی هوا

بهترین زمان برای گرفتن عکس های خانوادگی بی هوا در پایان جلسه عکاسی است. یعنی وقتی انرژی بچه ها تخلیه شده و آرام تر می‌شوند.

در این مرحله، آن ها دیگر به حضور شما و دوربین تان عادت کرده‌اند و شما می‌توانید از فاصله خیلی نزدیک از آن‌ها عکاس کنید بدون اینکه متوجه حضورتان شوند یا بخواهند برای شما ژست بگیرند.

ژست در عکس خانوادگی

دقت کنید که عکس های خانوادگی با پرتره های رسمی که در آتلیه گرفته می‌شوند، فرق دارند. پس به آدم‌ها ژست های خشک و غیرطبیعی ندهید. بگذارید جلوی دوربین راحت باشند و همان ژستی را بگیرند که دوست دارند.
از بچه ها بخواهید که راحت باشند مثلاً با اسباب بازی های شان بازی کنند. شما برای گرفتن عکس هایی که بچه ها به دوربین نگاه می‌کنند، فرصت کافی دارید.

چطور عکس های خانوادگی بهتری بگیریم

از هر آدمی که عکاسی می‌کنید، او یک فرد منحصربفرد است و این قضیه در مورد اعضاء خانواده شما نیز صدق می‌کند. بعضی آدم ها در حال نشسته، راحت هستند در حالیکه بقیه ممکن است وقتی لَم داده یا ایستاده‌اند، احساس راحتی کنند.
پس به جای اینکه ژست ها یا پزهای خاصی را به آن‌ها تحمیل کنید، ببینید در چه حالت و پزی راحت ترند. از همه بخواهید که لباس راحت بپوشند. مثلاً بهتر است به جای شلوار پارچه ای، شلوار جین بپوشند.

علاوه بر این، بهتر است رنگ لباس ها ملایم و مشابه رنگ پوست باشد. از پوشیدن لباس های لوگودار یا دارای نوشته که توجه را به خود جلب می‌کنند، اجتناب کنید.

نکاتی درباره نور

نور در فضای باز بهتر از نورِ داخل خانه یا فضای سرپوشیده است. ولی از گرفتن عکس در فضای داخلی هم غافل نشوید. خیلی از اتاق ها دارای پنجره های بزرگ و نورگیرهستند که برای گرفتن پرتره مکان مناسبی محسوب می‌شوند.
تا حد ممکن صورت ها را به منبع نور، یعنی همان پنجره نزدیک کرده و از یک رفلکتور استفاده کنید. برای بهتر شدن عکس ها، چراغ های داخل خانه را خاموش کنید و وسایل اضافه را از پشت سوژه ها بردارید.
تفاوت میزان نور چهره ها با عقب اتاق باید آن قدر باشد که فضای پشت اتاق تاریک ثبت شود. مخصوصاً برای عکس های کلوزآپ.

عکس خانوادگی گروهی

سعی کنید تا حد ممکن اعضاء خانواده را به هم نزدیک کنید تا بیشتر حس خانواده را داشته باشند. بهتر است قبل از اینکه افراد را کنار هم قرار دهید، تنظیمات دوربین را انجام داده باشید تا سوژه ها خسته و کلافه نشوند.
با قرار دادن حالت عکاسی بر روی مد پیاپی و گرفتن چند عکس پشت سرهم، این امکان که چشم همه افراد در عکس باز باشد را افزایش می‌دهد.

البته اگر می‌خواهید خودتان هم در عکس باشید باید دوربین را بر روی سه پایه قرار داده و گزینه سلف تایمر را فعال کنید.

عکس های خانوادگی خاص

برای گرفتن عکس های خانوادگی خاص بهتر است یک پس زمینه خنثی پیدا کنید یا اینکه با انتخاب یک دیافراگم باز، کاری کنید که پس زمینه خیلی روشن ثبت شود. این کا برای حذف عناصر اضافی و مزاحم از پس زمینه ضروری است.
چیزهایی مانند طناب یا بند رخت، سبدهای آویزان از دیوار یا ابزار باغبانی در پس زمینه، باعث شلوغ شدن تصویر شده و تمرکز را از روی خانواده منحرف می‌کند. پس تا جایی که ممکن است پس زمینه عکس را خلوت کنید.

اگر در وسط روز عکاسی می‌کنید که نور از بالا می‌تابد، برای بهتر شدن نور، توصیه می‌شود که از یک رفلکتور نقره‌ای، سفید یا طلایی استفاده کنید.
با این کار دیگر نیازی به استفاده از فلاش نیست. نور طبیعی هم حس گرم‌تری دارد و هم کنترل آن از نور فلاش، راحت‌تر است.

نوردهی درست

گرفتن عکس های خانوادگی در نور طبیعی خیلی لذت بخش است چون دیگر لازم نیست که نگران کنترل نور سخت و تند فلاش باشیم.
البته نباید رفلکتور را فراموش کرد چون بدون رفلکتور که مقداری نور را به صورت سوژه ها منعکس کند، دور چشم ها، سایه های تند و شدیدی ایجاد می‌شود که اصلا خوب نیست.
پس اعضاء خانواده تان را پشت به آفتاب قرار دهید تا نور مستقیم به صورت شان نتابد. سپس با کمک رفلکتور، مقداری از نور آفتاب را به صورت شان منعکس کنید. این کار هم باعث می شود که چشم ها در اثر تابش نور شدید خورشید، جمع یا بسته نشوند و هم این که نور لطیف تر و زیباتری روی صورت خواهید داشت.

[irp posts=”5586″ name=”سه تکنیک مهم نوردهی”]

نکاتی درباره نورسنجی

یادتان باشد بر اساس قسمت های روشن صورت، نورسنجی کنید. برای این کار، حالت نورسنجی را بر روی گزینه مرکزمحور (Centre-weighted Average) یا حالت موضعی (Spot) قرار داده و نور قسمت های روشن روی گونه یا پیشانی را بخوانید. برای بهتر شدن عکس ها، دوربین را بر روی حالت دستی یا اولویت دیافراگم قرار دهید.
بهترین فاصله کانونی برای عکاسی پرتره، 35 تا 55 میلیمتر است. اگر فضای کافی ندارید، فاصله کانونی 35 میلیمتر به شما امکان می‌دهد تا بتوانید پرتره های تمام قد یا سه چهارم بگیرید.
البته بهترین گزینه برای عکس های خانوادگی، لنز زوم است که هم فاصله کانونی واید دارد و هم هم تله.

بیشتر بدانید:                   [irp posts=”1316″ name=”نورسنجی در دوربین”]

نحوه عکاسی از نوزادان

یکی از مشکلات عکاسی از نوزدان این است که چه نوع عکسی از آن‌ها بهتر است. برای مثال، آیا بهتر است با تمرکز کردن بر روی ویژگی های اصلی مانند دست ها، چشم ها و دهان، عکس های کلوزآپ بگیرید یا این که کلیت بدن نوزاد را نشان دهید؟

با استفاده از یک لنز ماکرو، شما می‌توانید برای ثبت جزئیات چهره یا بدن کودک تا حد چند سانتیمتر به او نزدیک شوید. هم چنین با استفاده از نور طبیعی پنجره و رفلکتور، می‌توانید نوری زیبا و نرم برای عکاسی از نوزاد ایجاد کنید.
هرچه نور بیشتری به نوزاد بتابد، می‌توانید از ایزوهای پائین تر استفاده کنید که این به معنای افزایش کیفیت تصویر است.
ارتفاع خود را پائین بیاورید و هم تراز با نوزاد شوید. دیافراگم را باز کنید و از زاویه عکاسی کنید که هم پیش زمینه و هم پس زمینه محو شوند.

نکاتی درباره پس زمینه

به جای پس زمینه تکراری سفید می‌توانید از یک مقوای تیره برای پس زمینه استفاده کنید تا حس و حال متفاوت تری به عکس های تان بدهد.
پس زمینه تیره از آنجا که نور را به سمت صورت نوزاد منعکس نمی‌کند، باعث کاهش میزان و حجم نور می‌شود. در نتیجه ممکن است دوربین به سرعت شاتر پائین تری نیاز پیدا کند. برای رفع این مشکل و جبران افت نور، بهتر است رفلکتور را به صورت نوزاد نزدیک تر کنید.
و نکته آخر این که از حضور پدر و مادر در عکس ها غافل نشوید. یک حالت کلاسیک این است که نوزاد انگشت مادر یا پدر را بگیرد. این کار با ایجاد مقیاس، کوچک و ظریف بودن نوزاد را به خوبی نشان می‌دهد.

بیشتر بدانید:                       [irp posts=”418″ name=”عکاسی از نوزادان؛ چالشی لذت‌ بخش”]