بهترین دیافراگم و فاصله کانونی در عکاسی پرتره

اگر تازه عکاسی پرتره را شروع کرده‌اید، حتماً از خودتان پرسیده‌اید که بهترین دیافراگم و فاصله کانونی در عکاسی پرتره چیست؟ ما در ادامه این مقاله می‌کوشیم به این سوال پاسخ دهیم و نشان می‌دهیم که تغییر دیافراگم و فاصله کانونی، چه تاثیری بر کیفیت عکس‌های پرتره شما می‌گذارد.

ما به شما کمک می‌‌کنیم تصمیم بگیرید که می‌خواهید سوژه‌تان بخشی از محیط اطرافش به نظر برسد یا کاملاً از آن جدا شود و بعد فاصله کانونی مناسب برای سبک پرتره‌ای که تصمیم به گرفتنش دارید را پیدا کنید.

[irp posts=”2238″ name=”عکاسی پرتره خلاقانه”]

لنز نقشی حیاتی در گرفتن یک عکس پرتره زیبا ایفا می‌کند. لزوماً لنز صحیح یا اشتباهی برای عکاسی پرتره وجود ندارد، بلکه منظورمان پیدا کردن مناسب‌ترین لنز برای سوژه و موقعیت‌های مختلف است.

گاهی اوقات ممکن است بخواهید برای گرفتن یک پرتره در فضای باز یا منظره طبیعی، بخش بیش‌تری از پس زمینه را نشان دهید، در حالی که در زمان‌های دیگر ممکن است بخواهید پس زمینه را فشرده و تار کنید تا سوژه‌تان در کانون توجه قرار گیرد.

محصول آموزشی مرتبط:   انتخاب بهترین لنز برای عکاسی پرتره

لنز پرایم یا زوم

فاصله‌های کانونی متفاوت علاوه بر تعیین مقدار پس زمینه قابل رویت در عکس‌ها، شکل و مقیاس چهره سوژه شما را هم تحت تاثیر قرار می‌دهند و ممکن است به آن حالت کاریکاتور مانندی بدهند.

ممکن است لنز‌های سریع پرایم برای این کار مطلوب باشند، اما فراموش نکنید که این لنزها خیلی گران هستند. حتماً به خاطر داشته باشید که با استفاده از لنز‌های کیت و زوم‌های استاندارد هم می‌توانید تنایج خیره کننده‌ای به دست آورید. بعضی از لنز‌های ویژه و لنز‌های فانتزی مثل  Lensbaby و لنز‌های تیلت شیفت و یا حتی استفاده نکردن از لنز هم جالب خواهند بود.

مطالعه بیشتر:              [irp posts=”2428″ name=”نحوه کنترل عمق میدان”]

در مورد عکاسی پرتره، مسئله فقط فاصله کانونی نیست، این که چه دیافراگمی را انتخاب می‌کنید هم از اهمیت بالایی برخوردار است. جداول پایین را ببینید تا متوجه شوید که عمق میدان، چطور باعث ایجاد حال و هوایی متفاوت در عکس می‌شود.

برای عکس‌های پرتره چه دیافراگمی را انتخاب کنم؟

۱ – پس زمینه‌های تار

دیافراگم‌های بازی مانند ۴/f و ۲.۸/f عمق میدان‌های کم ایجاد می‌کنند. این به این معنا است که عمق میدان وضوح در پس زمینه و پیش زمینه ی نقطه‌ی فوکوس، بسیار کم هستند. اگر می‌خواهید که پس زمینه‌ تار و سوژه‌ واضح ثبت شود، بهترین گزینه استفاده از دیافراگم باز است. در این شرایط، حتماً باید از واضح بودن سوژه اطمینان پیدا کنید. در ضمن بهتره که بر روی چشم‌ها فوکوس کنید.

۲ – کمی از هر دو

دیافراگم ۸/f (یا دیافراگم‌های نزدیک به آن) می‌توانند حالت متعادلی میان محو شدن پس‌زمینه و داشتن وضوح کافی ایجاد کنند. در این حالت، معمولاً عمق میدان به قدر کافی کم هست تا سوژه به اندازه کافی از پس زمینه جدا شود و در عین حال، خیال تان از بابت وضوح سوژه نیز راحت‌تر است. علاوه بر این لازم نیست که خیلی سرعت شاتر را پائین آورده یا ایزو را بالا ببرید. اگر با چراغ‌های استودیویی کار می‌کنید، دیافراگم متوسط شروع خوبی برای شما است.

۳ – همه چیز واضح

اگر بخواهید که سوژه‌های دیگر در تصویر هم تحت فوکوس قرار بگیرند، برای مثال مدلی که در پس زمینه این عکس قرار دارد. یک دیافراگم خیلی بسته مثل ۲۲/f  انتخاب خوبی برای شما خواهد بود. با این حال، در عکاسی با دیافراگم‌های بسته یا باید از سرعت شاتر کند‌تری استفاده کنید که ممکن است نیازمند استفاده از یک سه پایه برای جلوگیری از تار شدن عکس باشد، یا باید از ISO بالاتری استفاده کنید که ممکن است باعث ایجاد نویز در تصویر شود.

برای عکس‌های پرتره چه فاصله کانونی را انتخاب کنم؟

۱- لنز‌های واید (۲۰ میلی‌متر)

لنز‌های واید معمولاً جزو اولین انتخاب‌های عکاسان پرتره نیستند. حتی بهترین لنز‌های واید هم سوژه‌تان را خیلی خوب نشان نمی‌دهند؛ انگار که بیش از حد به سوژه نزدیک شده باشید، بینی و پیشانی بزرگ‌تر به نظر می‌رسند. با این حال لنز‌های واید در عکاسی پرتره استفاده می‌شوند.

لنز های واید انتخاب خوبی برای عکس‌های پرسنلی نیستند، و بیشتر برای عکاسی در طبیعت وقتی که می‌خواهید سوژه‌تان را نسبتاً کوچک در وسط تصویر و در دلِ محیط اطرافش نشان دهید، گزینه‌ای عالی هستند.

۲- لنز‌های تله فوتو (۱۰۵ میلی‌متر)

یک لنز تله‌ فوتو نه چندان بلند معمولاً دارای عمق میدان مدنظر عکاسان پرتره است. لنز ۷۰mm در یک دوربین DX یا لنز ۱۰۵mm در یک دوربین فول فریم. دقت کنید که فاصله کانونی معادل نزدیک‌ترین فاصله‌ای است که می‌توانید نسبت به سوژه قرار بگیرد. عکاس با لنز ۱۰۵mm ، فاصله متعادلی نسبت به سوژه خواهد داشت.

۳- لنز تله فوتو (۲۰۰ میلی‌متر)

فاصله کانونی بلند برای عکاسان پرتره انتخاب بسیار خوبی است، چرا که باعث فشرده شدن پرسپکتیو یا پلان‌های تصویر می‌شود. این مساله معمولاً سوژه شما را زیبا‌تر نشان خواهد داد. هم چنین تارشدن پس زمینه‌ با لنز‌های تله‌ فوتو کار بسیار ساده‌ای است، پس اگر از دیافراگم بازی مثل ۲.۸/f استفاده کنید نتایج خیره کننده‌ای به دست خواهد آمد و بخش تار شده تصویر بسیار دلنشین به نظر خواهد رسید.

بنا به آنچه گفته شد، می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که یک دیافراگم یا فاصله کانونی مناسب برای عکاسی پرتره وجود ندارد و بهترین دیافراگم و فاصله کانونی در عکاسی پرتره به نوع پرتره‌ای که شما قصد گرفتن‌اش را دارید، بستگی دارد.

مطالعه بیشتر:    [irp posts=”2140″ name=”تست وضوح لنز”]