در این مقاله، تنظیمات مهم در دوربین عکاسی را به آموزش میدهیم که به کمک آنها میتوانید از برخی از رایجترین اشتباهاتی که عکاسان دچار آن میشوند، جلوگیری کنید.
۱. وایت بالانس (تراز سفیدی)
یکی از تنظیمات مهم در دوربین عکاسی ، تنظیم وایت بالانس است که باعث دقیق ثبت شدن رنگ ها میشود. اغلب عکسهایی که ما میبینیم با تنظیمات وایت بالانس اتوماتیک گرفته شدهاند. این انتخاب، گزینه راحتی است که اکثر اوقات رنگهای درستی به ما میدهد اما همیشه هم بدون خطا نیست. بیشتر سیستمهای وایت بالانس اتوماتیک معمولا سایه روشنهای نور طبیعی را هم حذف میکنند، که این اتفاق باعث خنثی شدن بیش از حد تصویر نهایی خواهد شد. برای مثال، ممکن است باعث شود که رنگ گرم نور آفتاب هنگام طلوع یا غروب، خیلی سرد و خنثی ثبت شود.
اگر در محیط باز عکاسی میکنید میتوانید با تغییر دادن تنظیمات وایت بالانس به حالت نور روز (Daylight) یا آفتابی (Sunny)، نتایج بسیار بهتری به دست آورید. تنظیمات دستی حتی در آب و هوای ابری و تیره، می تواند بهتر از تنظیمات اتوماتیک عمل کند. علاوه بر هوای آفتابی، اکثر دوربینها از تنظیمات تراز سفیدی ابری (Cloudy) یا سایه (Shade) نیز برخوردارند که مقدار اندکی گرما به تصاویر میافزاید. در بعضی از شرایط ممکن است که این تغییر رنگ بیش از حد به نظر برسد، اما در هر حال ارزشش را دارد که با تمرین کردن با دوربین یاد بگیرید تنظیمات تراز سفیدی مختلف در شرایط متفاوت چه عملکردی دارند.
تنظیم دستی وایت بالانس
برای داشتن حداکثر کنترل میتوانید حالت دوربین را به وایت بالانس دستی (Custom or Manual) نیز تغییر بدهید و عدد مورد نظرتان را به صورت دستی وارد کنید. دفترچه راهنمای دوربین شما در مورد چگونگی این کار توضیح داده، اما معمولاً باید از یک صفحه سفید یا خاکستری رنگ خنثی (مثل یک ورق کاغذ) زیر همان نور عکس بگیرید و به دوربین بگویید که از این عکس به عنوان راهنمای تنظیم وایت بالانس استفاده کند.
مطالعه بیشتر : [irp posts=”2301″ name=”نحوه تنظیم وایت بالانس (توازن سفیدی)”]
اگر بعد از اینکه تنظیمات تراز سفیدی دستی را وارد کردید، دوباره از کاغذ سفید یا خاکستری قبلی عکس بگیرید، میبینید که خنثی به نظر میرسد. اگر بخواهید میتوانید از تنظیمات اصلاح تراز سفیدی دوربین هم استفاده کنید تا عکس نهایی را گرمتر یا سردتر کنید، یا برای تمرین از سوژهای غیر خنثی برای کالیبره کردن تراز سفیدی به صورت دستی استفاده کنید.
۲. شفافیت (Sharpness)
یکی از دیگر از تنظیمات دوربین عکاسی ، مقوله شفافیت عکس است. بیشتر دوربینهای دیجیتال به شما این امکان را میدهند که هنگام پردازش عکسهای JPEG مقدار شفافیت تصویر را تنظیم کنید.
برخی از عکاسان تصور میکنند که قرار دادن کیفیت تصویر بر روی بیشترین گزینه، باعث ثبت تصاویری با بیشترین شفافیت میشود.اما متاسفانه، همیشه این طور نیست. حاشیههای سنگین یا پر کنتراست مثل یک افق بدون ابر ممکن است در چنین شرایطی بیش از حد شفاف یا هاله مانند به نظر برسند.
متقابلا، استفاده از پایینترین گزینه کیفیت تصویر نیز باعث میشود جزئیات ظریف تصویر کمی محو به نظر برسند، ولی این حالت معمولاً بهتر از حاشیههای بیش از حد شفاف و تفکیکشده شده است.
[irp posts=”3925″ name=”ویرایش فایل های خام”]
بهترین راه برای داشتن تصاویر عالی این است که وضوح هر عکس را به دقت تنظیم کنید و یا دست کم برای بیشتر عکسها تنظیمات متوسطی را در نظر بگیرید. اما اگر بهترین نتیجه ممکن را میخواهید باید پس از عکاسی در حالت فایل خام (Raw) مقدار شفافیت را با دقت تنظیم کنید.
۳. فوکوس اتوماتیک
اکثر عکاسان کار انتخابِ نقطه فوکوس (AF point) را به خود دوربین واگذار میکنند، چراکه این سریع ترین و راحت ترین راه است.
مطالب مرتبط: [irp posts=”1513″ name=”نقاط فوکوس در سیستم اتوفوکوس دوربین”]
اما دوربینها معمولاً برروی نزدیک ترین سوژه به دوربین در مرکز قاب تصویر فوکوس می کنند. گرچه این حالت اغلب مشکلی ایجاد نمیکند، اما گاهی، مخصوصاً اگر در حال عکاسی از سوژهای دور از مرکز باشید که توسط اجسام زیادی در اطرافش احاطه شده، ممکن است دوربین بر روی شئی اشتباهی فوکوس کند.
راه حل این است که خودتان نقطه فوکوس را کنترل و انتخاب کنید تا دقیقاً بر روی سوژه موردنظرتان قرار بگیرد. دفترچه راهنمای دوربینتان قطعاً در مورد حالت مناسب برای این کار توضیح داده، اما معمولاً بهترین گزینه استفاده از مُد فوکوس تک نقطهای (Single point AF) یا مُد انتخاب نقطه اتوفوکوس (Select AF) خواهد بود.
انتخاب نقطه فوکوس دلخواه
وقتی که مُد صحیح را انتخاب کردید، از دکمههای جهت دهنده دوربین استفاده کنید تا نقطه فوکوس مناسب را در فریم پیدا کنید. گاهی ممکن است که نتوانید دقیقاً نقطه فوکوس مورد نظرتان را برروی سوژه پیدا کنید، در این شرایط از تکنیک فوکوس و کادربندی مجدد (Focus-and-recompose) استفاده کنید.
[irp posts=”75″ name=”اتوفوکوس در دوربین های دیجیتال”]
یعنی مدُ تک نقطه فوکوس را انتخاب کرده و آن را در مرکز کادر (چراکه این نقطه معمولا حساس ترین نقطه است) قرار دهید و بعد دوربین را کمی بچرخانید تا نقطه فوکوس بر روی سوژه دلخواهتان قرار بگیرد. بعد دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا دوربین بر روی سوژه فوکوس کند. حالا همان طور که دکمه شاتر را نگه داشتهاید، قاب دلخواهتان را دوباره ببندید. هر وقت به ترکیب بندی مناسب و ایداه آل رسیدید، دکمه شاتر را تا انتها فشار دهید تا عکس ثبت شود.
۴. همگام سازی فلاش (Flash sync)
یکی از تنظیمات دوربین عکاسی که کمتر به آن توجه میشود، سینک فلاش است. دوربینها به طور پیش فرض تنظیم شدهاند تا به محض فشرده شدن شاتر (ابتدای نوردهی)، فلاش بزنند. اگر سرعت شاتر بالا باشد، یا سوژه و دوربین بیحرکت باشند این حالت مشکل ساز نخواهد بود. اما در هنگام نوردهی طولانی و عکاسی از سوژههای متحرک نتایج عجیبی ایجاد خواهد کرد.
[irp posts=”4287″ name=”اصول عکاسی با فلاش”]
مشکل اینجا است که در این شرایط، تصویر شبح وار و تار شدهی سوژه در مقابل پس زمینهای واضح و با نوردهی مناسب قرار میگیرد، و این باعث میشود سوژه به نظر در حال حرکت به سمت عقب برسد.
این مشکل با جست و جو کردن در منوی تنظیمات دوربین و فعال کردن گزینه پرده دوم فلاش (second-curtain flash) به سادگی قابل حل است. این گزینه به دوربین میفهماند که فلاش را قبل از نوردهی تخلیه کند تا محوشدگی ناشی از حرکت، در پشت سر سوژه باشد و نه در جلوی او. چنین شرایطی باعث میشود تا عکس بسیار طبیعیتر به نظر برسد و سرعت حرکت هم به درستی نشان داده میشود.
۵. کاهش نویز در نوردهی طولانی
کاهش نویزهای ناشی از نوردهی طولانی در دوربین با گرفتن یک عکس تیرهتر بلافاصله بعد از ثبت عکس اصلی انجام میشود. این عکس تیره دقیقاً با همان مقدار نوردهی عکس قبلی گرفته می شود، اما چون شاتر عملاً باز نمیشود، هیچ نوری به سنسور نمیرسد. هدف این است که عکسی بدون نویزهای تصادفی که ناشی از اختلاف حساسیت پیکسلها و پیکسلهای داغ (hot pixels) هستند، گرفته شود.
مطالب مرتبط: [irp posts=”2438″ name=”ایزو و روش های کاهش نویز”]
از آن جایی که سیستم کاهش نویز نوردهیهای طولانی در دوربینها به طرز قابل توجهی مدت زمان نوردهی را برای هر عکسی دو برابر میکند، بیشتر عکاسان ترجیح میدهند که این گزینه را غیرفعال کنند، مخصوصاً در مورد نوردهیهایی که چندین دقیقه طول میکشند. اما نتایج کار واقعا ارزش این اتلاف وقت را دارد.
شما میتوانید خودتان کادر تاریک (dark frame) مورد نظر را با استفاده از نرم افزارهای ویرایش عکس نیز تولید کنید. اما ما پیشنهاد میکنیم که در هر نوبت عکاسی چندین کادر تاریک پشت سر هم بگیرید، چراکه مقدار نویز تصویر با گرمتر شدن سنسور در طی مدت زمان عکاسی بالا میرود. در هر حال، مطمئن ترین راه برای کاهش نویز استفاده از سیستم داخلی دوربین (و نه نرم افزارهای خارجی) است.
۶. سرعت شاتر
بیشتر عکاسانِ تازهکار در مورد تواناییشان در ثابت نگه داشتن دوربین بر روی دست هنگام عکاسی در نورهیهای طولانی مدت، دچار اشتباه محاسباتی میشوند. فراموش نکنید که سرعت شاتر به عنوان یکی از تنظیمات مهم در دوربین عکاسی نقش مهمی در ثبت عکسهای متفاوت و خلاقانه دارد. بر طبق یک قانون کلی، برای داشتن عکسهایی واضح در هنگام عکاسی بر روی دست با یک دوربین فول فریم، سرعت شاتر نباید از فاصله کانونی کمتر باشد. این یعنی اگر با یک لنز ۱۰۰mm عکاسی میکنید، سرعت شاتر باید حداقل ۱/۱۰۰ ثانیه باشد.
[irp posts=”415″ name=”منجمد کردن حرکت در عکاسی”]
این قانون میتواند برای سنسورهای کراپ دار یا Half-frame نیز به کار گرفته شود، به شرط آن که ضریب بزرگنمایی آنها نیز در نظر گرفته شود.
برای مثال، یک لنز ۱۰۰mmبر روی یک دوربین DSLR با قطع سنسور APS-C مثل EOS 700D، دارای ضریب بزرگنمایی فاصله کانونی ۱٫۶x است. یعنی این لنز بر روی این دوربین به یک لنز ۱۶۰ میلیمتری تبدیل میشود. پس سرعت شاتر باید حداقل نزدیک به ۱/۱۶۰ثانیه باشد.
امروزه بسیاری از لنزها و بعضی از دوربینها مجهز به سیستمهای لرزهگیر نیز هستند که به شما امکان استفاده از سرعت شاترهای پایینتری را هنگام عکاسی بر روی دست میدهند.
در مورد برخی از لنزها گفته میشود که سیستم لرزهگیر لنز میتواند تا چهار استاپ جبران نوردهی را انجام دهد. این یعنی سرعت شاتر میتواند تا نزدیک به ۱۶ برابر کاهش پیدا کند. این تفاوت یعنی تغییر از ۱/۱۲۵ ثانیه به ۱/۸ثانیه. امیدواریم با رعایت کردن این تنظیمات مهم در دوربین عکاسی بتوانید عکسهای بهتری ثبت کنید.
قوانین ارسال دیدگاه