کار کردن در فضای استودیویی برای اولین بار می‌تواند ترسناک باشد، حتی اگر این استودیو در خانه شما قرار داشته باشد یا حتی اگر شما عکاس کاربلدی باشید. اما جای نگرانی نیست. ما در نوشته شگردهای عکاسی در استودیوی خانگی شما را با تجهیزات کلیدی و ضروری یک استودیوی عکاسی خانگی آشنا می‌کنیم.
مسائل زیادی وجود دارد که شما باید با آن‌ها آشنایی داشته باشید؛ مسائلی از قبیل : تنظیمات دوربین، تجهیزات نورپردازی و نحوه استفاده از این تجهیزات.
[irp posts=”5534″ name=”نورپردازی پرتره استودیویی”]
اگر بدون اطلاع و شناخت قبلی به سراغ خرید این تجهیزات بروید، ممکن است سردرگم شوید و نتوانید انتخاب درستی داشته باشید. بنابراین قبل از هر چیز توصیه می‌کنیم که در این زمینه مطالعه کنید.
شما در این نوشته با نحوه تنظیم نور فلاش ها، تنظیمات دوربین و در نهایت تجهیزات مورد نیازی که برای عکاسی در یک استودیوی خانگی به آن‌ها احتیاج دارید، آشنا خواهید شد. هم‌چنین نکاتی را به شما آموزش می‌دهیم که بتوانید بهترین عکس‌های ممکن را با آن تجهیزات ثبت کنید.
شگردهای عکاسی در استودیوی خانگی
نکته کلیدی در تنظیم نورپردازی
کنترل اصلی روی فلاش استودیویی، کلید تنظیم قدرت فلاش است که به شما امکان تنظیم قدرت خروجی فلاش را می‌دهد. یعنی تنظیم میزان نوری که از فلاش به سوژه تابیده می‌شود.
شما می‌توانید از این کلید برای افزایش یا کاهش نوردهی استفاده کنید بدون این که تنظیمات دیافراگم یا سرعت شاتر را بر روی دوربین تغییر دهید. هرچند بیشتر عکاسان حرفه‌ای از کیت نورپردازی با سه فلاش استفاده می‌کنند ولی برای تازه‌کارها، دو فلاش هم کفایت می‌کند.
نحوه صحیح تنظیم نور
خیلی از عکاسانی که در استودیوی خانگی عکاسی می‌کنند، برای کم کردن حجم نوری که به سوژه می‌رسد این اشتباه را می‌کنند که نور را عقب می‌برند. هرچند با این کار، میزان نور روی سوژه کاهش می‌یابد ولی باعث تغییر جلوه‌ی نور روی سوژه نیز می‌شود.
پس به‌جای عقب یا جلو بردن نور، از کلید کنترل قدرت خروجی فلاش برای کاهش شدت نور استفاده کنید تا هم الگوی نورتان تغییر نکند و هم این که در وقت و انرژی‌تان صرفه‌جویی کرده باشید.
نکته کلیدی تنظیمات دوربین
برای نورسنجی، بهتر است از نورسنج دستی استفاده نکنید و به جای آن از LCD دوربین تان برای ارزیابی نورسنجی استفاده کنید.
برای این کار کافی است یک عکس بگیرید، سپس با بررسی هیستوگرام، در صورت نیاز دیافراگم یا قدرت خروجی فلاش را تغییر دهید تا به نوردهی دلخواه‌تان برسید.
در موقع بررسی هیستوگرام، اگر قسمت هایلایت ها بریده بریده شده باشد، در این صورت نیاز است تا دیافراگم را ببندید یا قدرت فلاش را پائین بیاورید. برای شروع توصیه می‌شود دوربین را بر روی حالت نوردهی دستی قرار دهید و با تنظیمات اولیه 1/100 ثانیه و دیافراگم f/8 شروع کنید و سپس در صورت نیاز تنظمیات را تغییر دهید.
بیشترین کیفیت ممکن
از ایزو یا حساسیت پائین استفاده کنید تا میزان نویز تصویر به حداقل رسیده و رزولوشن تصویر در بالاترین سطح خود بماند. وایت بالانس را بر روی مُد فلاش قرار داده و برای رسیدن به بیشترین کیفیت ممکن، با فرمت RAW عکاسی کنید.
[irp posts=”3925″ name=”ویرایش فایل های خام”]
فرمت RAW علاوه بر حفظ بیشترین اطلاعات و کیفیت ممکن، دست شما برای ویرایش و ادیت عکس نیز باز می‌گذارد. در موقع عکاسی پرتره، چه در استودیو باشد چه در فضای باز و نور طبیعی، بهتر است خیلی خود را درگیر تنظیمات دوربین نکنید و به جای آن بر روی نورپردازی و ژست دادن به سوژه تمرکز کنید.
تجهیزات ضروری برای استودیوی خانگی
برای تخلیه کردن فلاش ها، نیاز است که بین دوربین و فلاش ها ارتباط برقرار شود. اکثر دوربین ها دارای یک سوکت کابلی هستند که امکان برقراری ارتباط با فلاش‌ها را میسر می‌سازد. اما استفاده از کابل یا سیم معایبی دارد. مثل محدود شدن دامنه حرکت شما و هم‌چنین این احتمال که پای‌تان به سیم ها گیر کند.
این در حالی است که یک فرستنده بیسیم (تریگر بیسیم) به شما امکان جابجایی و تحرک بیشتری می‌دهد و هم این که دیگر لازم نیست نگران گیر کردن پای‌تان به سیم‌ها باشید.
سیم ارتباط بین فلاش و دوربین در کیت های نورپردازی وجود دارد اما فرستنده بیسیم را باید به‌صورت جداگانه خریداری کنید که با توجه به برند و تولیدکننده، قیمت ها متفاوت است.
سینک فلاش
سرعتِ سینک فلاش اکثر دوربین های دیجیتال حدود 1/250 ثانیه است؛ به عنوان مثال، سرعتِ سینک فلاش دوربین کانن 400D برابر 1/200 ثانیه است.
موقع عکاسی با فلاش، اگر از سرعت شاتری بالاتر از سرعت سینک فلاش استفاده کنید، تصویر به‌درستی نوردهی نمی‌شود. معمولاً نواری تیره‌رنگ در تصویر ظاهر می‌شود که این یعنی پرده شاتر موقع بسته شدن، مانع رسیدن نور به آن قسمت از سنسور شده است.
قوانین ارسال دیدگاه