اگر حس می‌کنید عکسهایتان بیش از اندازه شلوغ است یا اینکه یک عکاس کارکشته شما را به ساده کردن عکسهایتان توصیه می کند، وقت آن رسیده است که از قواعد عکاسی مینیمالیستی استفاده کنید.
خیلی افراد این سبک را به مناظر آرامش‌بخش مایکل کِنا (Michael Kenna) ربط میدهند، که میتواند شروع خوبی باشد. با این همه، عکاسی مینیمال چیزی بسیار مفصلتر از آن است. در اینجا روشهایی آموزش داده خواهد شد که در یادگیریِ هنر ساده سازی به شما کمک خواهد کرد.
با تمرکز بر عناصر کلیدی آغاز کنید:
در یک کلام، عکاسی مینیمال به معنی حذف موارد اضافی و منحرف کننده از تصویر به منظور جلب توجه بیننده به یک یا دو نقطه خاص از تصویر است. این نقطهی خاص میتواند یک درخت، کوه، سیاره یا یک انسان باشد و این یک اصل کلیدی در ترکیب بندی است، حتی اگر نمی‌خواهید به سبک مینیمالیستی عکاس کنید.
پس دفعه بعدی که قصد عکاسی از یک منظره را داشتید، به جای تلاش برای ثبت تمام منظره، تنها بر چند عنصر قوی و خاص تمرکز کنید.
به هماهنگی و توازن بیاندیشید:
عناصر که در کادر عکسهای خود قرار می‌دهید، باید با همدیگر هماهنگی داشته باشند. مایکل کِنا که تحت تاثر هنر سنتی ژاپن است، در این زمینه یک استاد واقعی محسوب می شود. پس به دنبال اشکال گرافیکی جذاب بگردید و به این فکر کنید که این اشکال چه ارتباطی با هم پیدا خواهند کرد.
بیشتر بدانید: [irp posts=”398″ name=”نکاتی درباره عکاسی با نوردهی طولانی”]
مایکل کِنا و همفکرانش برای انتقال حس لطافت و آرامش به مخاطب، از نوردهی طولانی و حالت بوکه استفاده میکنند. نمونه کلاسیک این حالت را در عکس پائین ملاحظه می‌کنید. عکسی سیاه و سفید و با نوردهی طولانی که در آن اسکله‌ای چوبی را می‌بینیم که به عمق دریا می‌رود.
نوردهی طولانی باعث محو شدن سطح آب شده است. ممکن است کمی کلیشهای باشد، با این همه، دریا محل خوبی برای شماست تا تواناییهای عکاسی مینیمالیستی خود را نشان دهید.
استفاده هوشمندانه از فضا:
تأثیر هنر سنتی آسیایی در عکاسی مینیمالیستی میتواند به شکل استفادهی صحیح از فضاهای خالی نیز جلوه کند. هنرمندان ژاپنی از قبیل جوزتسو و هاسیگاوا توهاکو برای جلب توجه بیننده به عناصر اصلی تصویر از فضاهای خالی استفاده میکنند. اما این فضای خالی میتواند حمل بر خالی بودن یا تهی بودن که یک مفهومِ مهم در آیین بودایی است، نیز بشود. هارت سوترای نامدار میگوید “خالی همان فُرم و فُرم همان خالی است.”
برای این کار لازم نیست که به سراغ فلسفه ذن بروید، تنها تلاش کنید از فضای خالی در قاب‌تان برای کاهش شلوغی بهره بگیرید تا توجه بیننده به همان نقاطی که می‌خواهید، جلب شود.
توجه به الگوهای گوناگون:
مایکل کِنا در عکاسی مینیمالیستی خود بیشتر از الگوی چهارضلعی استفاده میکند. او میگوید این الگو باعث متوازن شدن عکسهایش شده است و به آنها آرامش میبخشد. پس ما هم میتوانیم از آن استفاده کنیم. شاید هم از یک الگوی دایرهای؟ هدف از همه این کارها این است که با حذف عناصر اضافی و مزاحم، نگاه مخاطب فقط به قوی‌ترین عناصر موجود در قاب جلب شود.
بیشتر بدانید: [irp posts=”449″ name=”شش نکته طلایی ترکیب‌بندی در عکاسی”]
در ضمن لازم نیست که در تصویر شما همه چیز برای بیننده مشخص باشد؛ در آثار بسیاری از عکاسان مینیمال، بیننده با سوالاتی زیادی مواجه می‌شود و ممکن است دربارهی خالی بودن بخشی از عکس به فکر فرو رود. عکاسی مینیمالیستی مثل عکاسی مطبوعاتی نیست که در آن بخواهید داستان مشخصی را برای بیننده بازگو کنید.
عکاسی مینیمال از طبیعت بیجان
عکاسی از اجسام بیجان یکی دیگر از جنبههای عکاسی است که رعایت قواعد مینیمالیستی تغییرات بسیاری را در نتیجه آن پدید میآورد.
یک نمونه جالب را می‌توان در عکاسی گل‌ها و گیاهان دید؛ به‌عنوان مثال می‌توانید بر روی چند شاخه یا ریشه از گل یا گیاه فوکوس کنید. این کار را روی وسایل دیگری نیز می‌توان انجام داد و نتایج جالبی گرفت، بویژه اگر از فیلتر سیاه و سفید و قاب سه لتی استفاده کنید. وسایل آشپزخانه نیز میتواند سوژهی این گونه عکس برداری واقع شود.
به دنبال نوشتهها و سطوح رنگی بگردید
از آنجایی که بیشتر مردم خیابان‌ها را مکانهایی پر رفت و آمد و شلوغ میدانند، شاید عکاسی مینیمالیستی از خیابان‌ها عجیب به نظر برسد، با این همه، عکاسان خیابانی نیز از روش مینیمالیستی سود میبرند. پس در خیابان به سادگی از کنار الگوها، رنگها و شکلها نگذرید. در یک گاراژ نیز میتواند بخوبی توجه بیننده را جلب کند، البته به شرطی که به درستی از آن عکاسی شده باشد.
قوانین ارسال دیدگاه